Το Base64 είναι ένα σύστημα αριθμών θέσης με βάση 64 εκτυπώσιμους χαρακτήρες ASCII (American Standard Code for Information Interchange). Το σύστημα χρησιμοποιείται, για παράδειγμα, για την παρουσίαση δυαδικών αρχείων σε e-mail. Όλες οι παραλλαγές Base64 χρησιμοποιούν τους χαρακτήρες A-Z, a-z και 0-9, 62 χαρακτήρες συνολικά, οι δύο χαρακτήρες που λείπουν αντικαθίστανται από διαφορετικούς χαρακτήρες στα συστήματα υλοποίησης. Κάθε τρία πρωτότυπα byte κωδικοποιούνται με τέσσερις χαρακτήρες.
Ιστορικό του Base64
Στην αρχή, μόνο κείμενο μπορούσε να σταλεί μέσω email (RFC 822). Με την πάροδο του χρόνου, μαζί με το κείμενο, χρειάστηκε να μεταφερθούν αρχεία ήχου, βίντεο και γραφικών, εφαρμογές κλπ. Χρειάστηκε να μετατραπεί ένα δυαδικό αρχείο σε κείμενο. Το Base64 προστέθηκε στην τότε υπάρχουσα κωδικοποίηση UUE (Uuecode), η οποία χρησιμοποιείται στην προδιαγραφή MIME (Πολλαπλών χρήσεων Internet Mail Extensions) (RFC 2045-2049).
Το MIME είναι ένα πρότυπο για την περιγραφή κεφαλίδων σε ηλεκτρονικά μηνύματα. Η χρήση του σάς επιτρέπει να στέλνετε πολλά συνημμένα σε ένα γράμμα, για παράδειγμα, αρχειοθετημένα αρχεία και αρχεία κειμένου ή σελίδες HTML. Ένα πρόγραμμα email που γνωρίζει το MIME εξάγει ελεύθερα το αρχείο από ένα αρχείο κειμένου, εμφανίζει το μήνυμα και αναλύει τις ετικέτες HTML. Για παράδειγμα, το Outlook Express εκτελεί αυτόματα σενάρια που είναι ενσωματωμένα σε μια σελίδα HTML.
Το Base64 γεννήθηκε στην εποχή των byte επτά, έξι και τριών bit. Οι παλιές κωδικοποιήσεις δεν υποστήριζαν το πρότυπο των οκτώ bit, εξαιτίας αυτού, μέρος των πληροφοριών χάθηκε κατά τη μεταφορά από το παλιό σύστημα στο νέο. Συχνά, κατά την αποστολή επιστολών, ο διακομιστής αλληλογραφίας έπεφτε ένα επιπλέον, όγδοο, bit ή δεν μετέδωσε βίντεο και εικόνες. Για την εξάλειψη τέτοιων προβλημάτων, αναπτύχθηκαν κωδικοποιήσεις για τη μετατροπή δυαδικού κώδικα σε κείμενο. Το πιο δημοφιλές και αποτελεσματικό σύστημα είναι το Base64, λόγω της απλότητάς του χρησιμοποιείται παντού.
Ένας αλγόριθμος που ονομάζεται "κωδικοποίηση για εκτύπωση" περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1987, ο Base64 εμφανίστηκε τον Ιούνιο του 1992. Οι εκδόσεις αυτού του συστήματος είναι Base16, Base32, Base36, Base58, Base85, Base91 και Base122. Τα μεταγενέστερα πρότυπα χρησιμοποιούνται ενεργά στον τομέα της πληροφορικής.
Ενδιαφέρον γεγονός
Μερικά συστήματα χρησιμοποιούν το Base58 για την κωδικοποίηση διευθύνσεων URL, το οποίο διαφέρει από το Base64 λόγω της απουσίας χαρακτήρων στο τελικό κείμενο που μπορούν να γίνουν αντιληπτοί διφορούμενα από ένα άτομο. Εξαιρούνται τα 0 (μηδέν), O (κεφαλαία λατινικά o), I (κεφαλαία λατινικά i), l (μικρά λατινικά L). Εξαιρούνται επίσης οι χαρακτήρες + (συν) και / (κάθετος), οι οποίοι, κατά την κωδικοποίηση μιας διεύθυνσης URL, μπορεί να οδηγήσουν σε εσφαλμένη ερμηνεία της διεύθυνσης.
Το Base64 παρέχει αναστρέψιμη και ανακτήσιμη κωδικοποίηση. Η υπηρεσία μεταφράζει τους χαρακτήρες του πίνακα κωδικών των οκτώ bit σε χαρακτήρες που διατηρούνται κατά τη μεταφορά πληροφοριών σε δίκτυα και μεταξύ συσκευών.
